Weer thuis

Inmiddels ben ik alweer een week thuis, maar ik ben jullie nog een blog over mijn laatste weken verschuldigd.

Mijn laatste week stage was een bijzondere week. Het was de laatste week voor de proefwerkweek en dus ook de laatste lesweek van de leerlingen. Ik had bedacht om alle hoofdstukken voor het proefwerk nog een keer te herhalen, maar de leerlingen dachten daar anders over. De leerlingen zagen dit als laatste week school en in de laatste week school doe je niks meer vonden ze. Dus toen ik bij een klas mijn les wilde beginnen en zei dat de leerlingen hun boeken moesten pakken, kreeg ik veel protest. "Juffrouw, we zijn vrij", "juffrouw, ik heb mijn boeken niet bij mij", "juffrouw, bij de andere lessen doen we spelletjes". Toen heb ik de leerlingen een pen en hun schrift laten pakken, de leerlingen die ook hun schrift niet bij zich hadden een papiertje gegeven, en heel veel sommen om te herleiden op het bord geschreven. Mijn laatste lessen heb ik geen les meer gegeven en spelletjes met de leerlingen gespeeld. Ook heb ik met alle klassen een foto gemaakt.

In de laatste twee weken op het eiland hebben we volop genoten en alles gedaan wat we nog wilde doen. Zo ben ik naar klein Curacao gegaan. Klein Cuacao is een onbewoond eiland dat ongeveer 10 kilometer van de kust van Curacao ligt. Er is niet veel meer dan strand, dus een prima plek om de hele dag te niksen. Er staat op het eiland een vuurtoren die niet meer in gebruik is, daar kan je naar toe wandelen en boven heb je een mooi uitzicht over het hele eiland.

Ik ben ook naar de grotten van Hato geweest. De grotten zelf waren niet zo spectaculair, maar het verhaal over de grotten was wel interessant. Onder aan de berg was vroeger een plantage waar slaven werkten. Als zij wisten te ontsnappen, doken ze onder in grot. Nu hebben ze lichten in de grot geïnstalleerd, maar als ze die lichten uit doen, zie je geen hand voor ogen en toch verbleven de slaven in de grot.

Omdat we het einde naderde gingen veel vrienden naar huis. We zijn binnen een week 3 keer op het vliegveld geweest om mensen uit te zwaaien. Elke keer als we op het vliegveld waren realiseerde we ons dat het voor ons ook steeds dichterbij kwam.

Op de laatste dag zijn we nog ergens gaan lunchen nadat we alles hadden in gepakt en opgeruimd. Onze lunchplek had een geweldig uitzicht over zee, dus dat was een mooi afscheid van het eiland.

En toen was het onze beurt om in het vliegtuig te stappen. Ik was erg in tweestrijd, want ik wilde graag naar Nederland omdat ik dan iedereen weer kon zien. Maar ik wilde het geweldige eiland nog niet verlaten.

Al om al was het een geweldig avontuur en heb ik een geweldige tijd gehad op het mooie Curacao. Ik ga zeker terug, misschien zelfs voor een driejaren contract.